Confessions of a Former Teenage Drama Queen

ساعات تقعد مع نفسك و تفكر
بتفكر فى حاجات فاتت و حاجات بتحصل دلوقتى
تلاقى نفسك بتتصدم

بتشوف حاجات عمرك ما فكرت انها كانت موجوده
وتفسيرااات لمواضيع عمرها ما جت فى بالك

عشان وانت بتبص من جوه ... غير من بره
جوه بيبقى التفسير الاقرب هو التفسير الاكثر دراميه
وما ادراك ما الدراما
جوه بيبقى فيه توتر .. لخبطه .. و فوضى
بتبقى واقف فى اوضه ضلمه ... مفيهاش شعاع نور
بتدور على طريق و سكه ... و بتلاقى نفسك بتخبط فى كل حاجه
مفيش تفكير ... مع تصرفات فى منتهى العشوائيه
بيترتب عليها مواقف اكتر عشوائيه و تفاسير لا منطقيه
وتلاقى نفسك فى دايره كلها غلط فى غلط

انت غلط .. تفكيرك مشوش .. و تصرفاتك عشوائيه
واللى حواليك كمان مش بيفهموا حاجه و بيتصرفوا تصرفات على اساس تصرفاتك دى
وانت مش فاهم حاجه .. وكل حدث جديد .. بيتشبك فى القديم
و بيتفسر مع السلسله ... لحد ما السلسله دى بتلف حواليك
وتخنق حاجات كتير و تخنقك معاها و تغرقك فى متاهات دراميه معقده


بس بعد اما بتقف بره .. و تتخلص من مشاعر اللخبطه دى
وتطلع بره بؤره الدراما و تفسيراتها
تطلع تقف فى النور .. و تبص حواليك

ايه ده ... اللى كنت شايفه شبح طلع مجرد عروسه خشب
واللى كنت بتستخبى وراه و فاكره امان ... طلع فيه حفره من غير اخر
لو خدتك .. مكنتش نجيت منها
حاجات كتير خيالك كان مصورلك شكلها مختلف
و ردود فعلك و حركتك بناء على شكلها ... اتسببت انك اذيت نفسك

وبتفكر ... بتفكر بجد من غير اى تخيلات .. تفسيرات .. ولا حتى اراء مسبقه
بتبص على الحاجه زى ما هى
و تلاقى نفسك فجاه فى حاله ضحك هيستيريا

ضحك على خوف و رعب و حزن و جرح
ضحك على نفسك ... و على ايام قضتها فى حاله مكانها الوحيد خيالك
حسيت بحاجات جديده ... مش فاهمها ... حبيت انها تبقى قصه
احداث ... و دراما !!!
فسرتها .. و صدقتها .. و كرة التلج الصغيره بقت وحش كبير
ووسط ما انت بتضحك بتضحك
قلبك يوجعك .. من كتر الضحك ... بس الوجع المره دى فكرك
فكرك بالوجع قبل كده ... مكانش من الضحك خالص ساعتها ..
كان الم اكبر من تحملك ... الم فى عز توهتك افتكرته نهايه العالم
نهايه عالمك انت .. حسيته انه اقصى درجات الالم

دلوقتى بتضحك ... بتضحك و تتمنى انه يكون ده فعلا كان اسوء ما يمكن
وتتنهد و تقول يااااااااااااه ... لو ...

لو كنت فهمت الحقيقه .. لو فسرت صح من الاول
لو كنت وقفت ولعت النور .. بدل ما تكمل تخبيط فى الضلمه
مكنتش لا اذيت ولا اتأذيت ..

بس الاهم من ده .. تكتشف انك لسه معشتش ... لسه مشوفتش
لسه واقف على البر ... و اما من بعيد شفت حاجه شبه ميه
قلت انا كمان زى الناس كلهم و هعوم و اوصل
بس الميه كانت سراب .. سراب لرغبتك و اشتياقك للميه و البحر
حتى لو لقيت نفسك فى بحر رمال ... و مش اى رمال .. رمال متحركه كانت هتغرقك و تخنق جواك اللى لسه متولدش ولا عاش ولا شاف النور

بس مش مشكله!! .. اه مش مشكله !!
المهم انك عرفت ... عرفت ان الاشتياق للميه و السراب .. مش حقيقه
وانك ضحكت .. ضحكت على سذاجه و هبل منك ... وانت اللى كنت بتقف تضحك على الناس و على سذاجتهم و تقول ازاى ؟!!! ... ازاى ده يحصل
والتلفيات و اللى اتكسر فى طريقك ... يمكن كان احسن انه اتكسر
عشان كان هش اصلا ... وكان هيتكسر فى اى لحظه
وعنده القابليه للكسر ... فعلى الاقل هو كده خلاص اتكسر و عرفت
وبقى ماضى
ماضى فيه ضحك و الم و درس

بس مش انت بس اللى لازم تتعلم منه

وتحتار ... اعمل ايه ؟
اجرى و افسر الحقيقه ... اقول ده مكانش كده
ده كان كذا و كذا
بس لا ... مش هفسر حاجه
ولا هشرح حاجه ...
الموضوع ميهمش غيرى ...
وتفسير الحكايه و اللى فات .. مهم عندك لوحدك ..
فتحتفظ بالنتيجه لنفسك ... اما تفتكر .. هتيجى على وشك ابتسامه
و فى عنيك لمعه ... مش هيفهما غيرك ..

بس فى حاجات لازم تتعمل ... و حقوق تترد ..
وناس تتعلم درس ..
بس محدش هيفهم ... ولا هيتعلم ...
فتلجأ لطريق اخير ... تستغل فيه لاخر مره خبرتك الدراميه
ضرورى .. عشان تثبت لنفسك اللى تقدر عليه ومحدش يقع تانى